Precies een week nog tot de start van de tienkamp in Londen. Mijn 5e WK deelname.
2009 en 2015 viel ik geblesseerd uit, 2011 en 2013 eindigde ik als 5e.
Touwtjes in eigen handen
Januari 2017 begon ik aan een nieuw avontuur door zelf de touwtjes in handen te nemen qua planning van mijn trainingen. Het idee was om een jaar de tijd te nemen om het plezier terug te vinden in atletiek. Niet dat ik het helemaal kwijt was, maar ik dwaalde langzaam wel van dat spoor af! Eind mei verbaasde ik mijzelf, vriend en vijand met een nieuw NR op de tienkamp in Götzis. Natuurlijk is genieten makkelijker als iets goed gaat, maar aan de andere kant is het ook zo dat als je geniet, het wellicht ook beter gaat!
Gevoel is goed
Met nog een week te gaan tot mijn WK tienkamp loopt de spanning langzaam op. Sommige onderdelen heb ik na Götzis amper gedaan om mijn lijf te sparen. Maar het gevoel is goed! Op het moment van schrijven zit ik in het vliegtuig naar huis van een last minute trainingskamp in Spanje. Mijn planning dit jaar is gebaseerd op de ervaring die ik heb opgedaan in mijn 10 jaar samenwerking met Vince de Lange, maar voor een groot deel nu ook ingedeeld op gevoel.
Het gevoel dat mij ook zei dat ik voornamelijk nog een paar explosieve prikkels nodig had. Sprint, power en veel rust. De weersvoorspelling was in Nederland niet super en het grote voordeel van ‘eigen baas’ zijn was dus dat ik heel makkelijk een ticket kon boeken naar Malaga om daar die laatste prikkels te kunnen geven! Deze 9 dagen hebben mij veel vertrouwen gegeven, ik heb alles kunnen doen wat ik wilde en ik voel me sterk. Thuis zal ik dit weekend nog een krachttraining doen en polsstokspringen, daarna maandag met de trein naar Londen!
Doel in Londen
Het klinkt wellicht gek als ik zeg dat Londen halen dit jaar mijn doel was. Nu ik met mijn nieuwe NR hoog op de wereldranglijst sta verwachten veel mensen een medaille van mij. Natuurlijk zal ik daar voor strijden, maar mijn insteek is hetzelfde als in Götzis. Ik ga genieten van het feit dat ik op de baan sta, in een stadion, met Rudy (mijn oude trainingsmaatje) als vriend en coach langs de kant.
Het lijf voelt goed, ik heb genoten van de weg naar dit doel toe en hopelijk rolt er straks wat moois uit. Vrijdag 11 en zaterdag 12 augustus is het zo ver. Dan mag ik de baan op in een vol stadion om datgene te doen dat ik het liefste doe… Dat wordt GENIETEN!