| Naam | Eelco Sintnicolaas |
| Woonplaats | Apeldoorn |
| Geboren | 7 april 1987 (Dordrecht) |
| Lengte | 1.86m |
| Gewicht | 80kg |
| Opleiding | Commerciële Economie (Randstad Topsport Academie – Deventer) |
| Atletiekvereniging | AV’34 Apeldoorn |
Op zevenjarige leeftijd kwam ik in aanraking met atletiek. Ik ging meekijken bij de eerste atletiektraining van mijn zus bij Cialfo in Epe en zou zelf ook even meedoen. Het was leuk en gezellig dus ging ik vaker mee om daar te trainen.
Echter op dat moment tenniste ik nog fanatiek, ik speelde in de Gelderse selectie en was al gek van tennis sinds ik kon lopen. Dat was toen nog mijn sport nummer één.
Toen ik 10 was wisselden we van club en werd ik lid van AV’34 in Apeldoorn. Hier was het trainen heel anders dan in Epe en daarnaast liepen er grote mannen over de baan waarvan ik redelijk onder de indruk was als klein jongetje. Ook de clubrecords waren indrukwekkend hoewel ik er nu toch ook wel een paar op mijn naam heb staan. Mijn liefde voor atletiek begon steeds meer te groeien, de verschillende onderdelen en de sfeer op de baan spraken mij erg aan. Meer dan de sfeer op en om de tennisbaan.Op mijn 12e stopte ik daarom met het tennissen.
Het lopen ging mij heel goed af. Maar ik wilde wel alle onderdelen blijven doen. De meerkamp vond ik toen al geweldig! Toen ik C-junior werd (14 jaar) is mijn vader mij alvast polsstoktraining gaan geven, omdat we als 16- jarigen het polsstokhoogspringen ook in de meerkamp zouden krijgen.
Officieel trainden de C-junioren daar nog niet op. Het wierp zijn vruchten af. Binnen de meerkamp is het nog steeds een erg sterk onderdeel van mij.
De echte doorbrak kwam bij de A-junioren. In 2005 plaatste ik mij voor deelname aan de 10-kamp EK junioren.
Vanaf 2005 train ik bij Vince de Lange. Samen hebben we al veel meegemaakt met als hoogtepunt het in 2013 winnen van het Europees Kampioenschap zevenkamp indoor in Göteborg!
Andere prestaties waar ik trots op ben zijn de meerdere Nederlandse titels en records, winst van de prestigieuze zevenkamp in Tallinn, Europees Kampioen <23, deelname aan WK’s en EK’s indoor en outdoor met als beste resultaten 2de op de EK en 5de op de WK en deelname aan de Olympische Spelen van 2012.
Natuurlijk horen er bij hoogtepunten ook tegenslagen. Zo heeft een gescheurde hamstring en een keelontsteking wel eens roet in het eten gegooid. Maar vanaf 2009 sta ik op alle grote toernooien en doe ik zeker mee met de wereldtop!
De afgelopen jaren stond alles in het teken van de 2016 Olympische Spelen in Rio! Helaas door een valpartij in mei 2015 in Götzis belandde ik in de lappenmand, telkens als ik dacht dat het beter ging kwam er een nieuwe klacht bij, zodoende was mijn aanloop naar Rio de Janeiro verre van ideaal.
Een paar dagen voor mijn start aan de Olympische Spelen liep ik een nieuwe blessure op. Het leek mee te vallen en ik startte vol goede moed aan mijn Olympische tienkamp, echter moest ik na het eerste onderdeel, de 100m, mijn Olympische droom staken.
Nadien heb ik besloten in het najaar van 2016 volledige rust te pakken, me te laten opereren aan mijn pols (waar ik sinds de valpartij in 2015 last van had) en hebben Vince en ik besloten onze samenwerking definitief te beëindigen, iets wat we 4 jaar daarvoor al hadden afgesproken.
Vanaf 1 januari 2017 kan ik weer aan atletiek denken. Want…ik wil nog één keer vlammen op de Olympische Spelen! Dus op naar Tokyo 2020!